Bronkopulmoner Displazi: Ölümcül Olabilir.

Bronkopulmoner displazi, genellikle solunum güçlüğü sendromundan dolayı ortaya çıkar. Solunum güçlüğü sendromu, akciğer gelişiminde oluşan belli sorunların sonucunda yaşanır. Prematüre bebeklerin akciğerlerinde yeterli yüzey aktif madde bulunmaz. Yüzey aktif madde, ciğerlerin içini kaplayan bir sıvıya sahiptir ve akciğerlerin açılmasını sağlar. Bu bebeklerin yüzey aktif madde yerine geçecek bir maddeye ve ventilatöre yani nefes makinesine konulması gerekebilir.

Nefes makinesi, yüksek doygunluktaki oksijenin bebeğe verilmesini sağlar. Tedavi, bebeğin akciğerlerine zarar verirse ve bebeğin birkaç hafta daha makinede kalması gerekirse bronkopulmoner displazi tanısı konulabilir.

Bronkopulmoner displazinin 2 kilogramdan daha düşük kiloyla doğan bebeklerde görülme riski yüksektir. Bu prematüre bebeklerin doğduklarında tam olarak gelişmiş akciğerleri yoktur. Akciğer sorunları ya da enfeksiyonları olan tam olarak gelişmiş bebeklerde de bronkopulmoner displazi riski büyük olabilir.

Bebeklerde bronkopulmoner displazinin temel belirtisi, nefes almanın normale göre çok daha zor olmasıdır.

Diğer belirtilerin arasında şunlar bulunur:
Cildin mavileşmesi
Çok hızlı nefes alınması
Öksürme ya da hırıltılı solunum
Beslenmede güçlük çekme ya da sık sık kusma

Doktorlar bronkopulmoner displaziyi genellikle solunum güçlüğü sendromu normalden daha uzun sürerse teşhis ederler. Bazen doktorlar 28. gün gibi belirli günleri işaretçi olarak kullanabilirler. Doktorlar, bronkopulmoner displaziyi, bebeğin orijinal doğum tarihi geçmesine rağmen solunum sorunları devam ediyorsa da teşhis edebilir.

Doktorlar, yeni doğan bebeklerde bronkopulmoner displaziyi teşhis etmek için göğüs röntgeni ve detaylı gözlemden faydalanırlar. Röntgen, bebeğin akciğerlerinin sünger gibi göründüğünü ortaya çıkarabilir. Doktor, bebeğin kanını alarak, kandaki oksijen miktarını ölçmek için kan gazı testi de yapabilir.

Bronkopulmoner displazisi olan bebekler, kendi başlarına nefes alacak kadar güçlü olana dek enfeksiyonların yoğun bakım ünitesinde kuvöze konulurlar. Ventilatör ya da sürekli pozitif nazal hava yolu basıncı makinesiyle oksijen verilir.

Bazı vakalarda doktor, bebeği yavaşça oksijenden keser. Ayrıca, düşük basınçlı ventilasyon cihazları da kullanılabilir. Bu cihazlar, akciğerlerde daha fazla hasarın oluşmasını engeller.

Bronkopulmoner displaziyi tedavi etmek için pek çok tür ilaç kullanılabilir. Albuterol gibi bronkodilatörler bebeğin solunum yolunun açılmasına yardımcı olabilir. Furosemid gibi diüretikler, bebeğin vücudunun su toplamasını engelleyerek akciğerlerde biriken su miktarını azaltabilir. Bronkopulmoner displazisi olan bebekler, zatürre gibi akciğer enfeksiyonlarına daha yatkın olduklarından antibiyotiklerle enfeksiyonların önlenmesi sağlanır.

Steroidler, iltihaplanmayı azaltır. Ancak, hastaların bu ilaçları düşük dozda ve kısa süreliğine kullanmaları gerekir. Sterodilerin ciddi yan etkileri olabilir ve bebeğin zihinsel ve bedensel gelişimini etkileyebilir. Bebek, nefes almak için daha çok çalıştığından fazladan kaloriye ihtiyacı olursa yüksek kalorili mamaların verilmesi gerekebilir. Bebek, normal mamayı sindiremeyecek olursa damar yolundan besleyici sıvı verilebilir.

Bronkopulmoner displazi tedavilerinin çoğu hastanede yapılır. Bronkopulmoner displazisi olan bebeğin, doktorlar bebekle ilgili solunum sorunlarından endişelenmeyene kadar hastanede yeni doğan yoğun bakım ünitesinde kalması gerekebilir. Çocuk Sağlığı(Kid Health), bronkopulmoner displazisi olan bebeklerin yeni doğan yoğun bakım ünitesinde kalma uzunluğunun ortalama 120 gün olduğunu belirtiyor.

Bronkopulmoner displazi, komplikasyonlara neden olabilir. Bronkopulmoner displazisi olan bebeklerde, yiyeceklerin akciğerlere girme riski yüksektir. Ayrıca, soğuk algınlığı ya da solunum yolu hastalıklarından sonra nefes alma güçlüğü yaşama riski de artar.

Bronkopulmoner displazisi olan bazı bebeklerin, hastaneden eve gittikten sonraki birkaç hafta ya da birkaç ay boyunca oksijen terapisine ihtiyaçları olabilir.

Kaynak: Healthline