Depresyon Sırasında Neredeyse İlişkisi Bitecek Birinin Hikâyesi

“Erkek arkadaşımın yakındaki yatılı bir tesis için hediye kartıyla beni şaşırttığı bir sonbahar pazarıydı. Ata binmeyi özlediğimi biliyordu. 8 yaşından beri ders alıyordum ama ahır birkaç yıl önce satıldığında ders almayı bıraktım. O zamandan beri birkaç yerde ders aldım ama hiçbir şey aynı hissettirmiyordu.

Erkek arkadaşım ahır yöneticisine ulaşmış ve dışarı çıkıp atlarla tanışıp aylık ödemeyle haftada birkaç kez ata binmemizi sağlayan bir ayarlama yapmıştı.

İnanılmaz derecede heyecanlandım. Ahıra doğru yola çıktık ve birkaç güzel atın sahibiyle tanıştık. Etrafı tararken gözlerim, Guinness adlı tesadüfen erkek arkadaşımın en sevdiği biranın da ismi olan güzel, siyah bir atı gördüm.

Önümüzdeki birkaç Pazar günü, Guinness’i tanımak ve ona binmek için vaktimi ahırda geçirdim. Mutlu hissediyordum.

Birkaç hafta geçti ve bir başka Pazar günü, günün ortasında yatakta Netflix’te bir şeyler izleyerek geçiriyordum. Erkek arkadaşım odaya geldi ve ahıra gitmemi önerdi.

Gözyaşlarına boğuldum.

Ahıra gitmek istemedim. Yatakta yatmak istedim. Tek yapmak istediğim şey yatakta yatmaktı ve nedenini bilmiyordum.

Erkek arkadaşım beni teselli etti ve bana her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Eğer binmek istemiyorsam binmek zorunda olmadığımı söyledi. Hepimizin zaman zaman tüm günü yatakta geçirmek isteyebileceğimizi söyledi.

Zaman zamanın benim için düzenli bir durum olmaya başladığını içten içe bilerek gülümsemek için kendimi zorladım.

Gelecek birkaç ay boyunca, zavallı biri hâline gelmiştim. Erkek arkadaşım bu durumu belirtmiyordu ama böyle olduğumu biliyordum. Her zaman yorgun, tartışmacı, düşmanca ve dikkatsiz davrandım. Sevgili olarak, anne ve babamın kızları olarak ve bir dost olarak başarısız oluyordum.

İçeride kalmak ve kendimi bana en yakın olanlardan bile uzaklaştırmak üzere planlar yaptım. Arkadaşlarımız pazar günü futbol oynamak için geldiğinde, vaktimi odamızda uyuyarak ya da televizyondaki programları izleyerek geçirdim. Ben asla dışa dönük biri değildim ama bu davranış benim için tuhaftı ve ciddi sorunlara neden oluyordu.

Sonunda, erkek arkadaşımla durduk yere kavga etmeye başladım. Onu suçluyordum ve güvensizdim. Birkaç kez ayrılma noktasına geldik. Birbirimizi çok daha uzun zamandır tanıyor olsak da bu noktada üç yıldır beraberdik.

Erkek arkadaşım, bir şeylerin yanlış olduğunu anlamaya başlıyordu. Artık yıllardır tanıdığı eğlenceli ve yaratıcı kişi değildim.

Henüz sorunumun ne olduğunu anlamamış olmama rağmen bir şeylerin yanlış olduğunu biliyordum.

Erkek arkadaşımla ilişkimi daha iyi hale getirmek istiyorsam daha iyi olmak zorunda olduğumu biliyordum.

Doktorumdan randevu aldım ve nasıl hissettiğimi açıkladım. Ailede depresyon öyküsü olup olmadığını sordu. Büyükannemin ilaç kullanmasını gerektiren kimyasal bir dengesizliği vardı.

Belirtilerin depresif ve belki de mevsimsel olduğunu söyledi ve düşük dozda seçici serotonin geri alım engelleyici yazdı.

Son zamanlardaki davranışlarımın bir açıklaması olduğunu öğrenip rahatlatmakla, akıl sağlığı sorunu teşhisi konmanın ve antidepresan ilaç yazılmanın verdiği utanmayı bir arada yaşıyordum.

Erkek arkadaşımı arayıp ilaç konusunu açmak için debelenirken ne kadar utandığımı hatırlıyorum. Ona günün nasıl geçtiğini, akşam ne yemek istediğini ve bunun gibi yapacağımız konuşmayı erteleyebilecek alakasız birçok şey sormuştum.

Son olarak, doktorun depresyon geçirdiğimi düşündüğünü ve bana bir ilaç yazdığını itiraf ettim. İlaç kullanmak istemediğim konusunda ve doktorun aşırı tepki göstermiş olabileceğinde ısrar ettim.

Bunun yerine, çok daha güçlü bir şey yaptı. Teşhisi kabul etti ve doktora gidip ilacı kullanmam konusunda beni cesaretlendirdi. Bana akıl sağlığı hastalıklarının diğer hastalıkların veya yaralanmalardan bir farkı olmadığını hatırlattı. ‘Kırık bir kolu tedavi edersin, değil mi? Bu da farklı değil,’ dedi.

Erkek arkadaşımın onaylamasını ve mantıklı yaklaşımını duymak beni daha rahat ve umutlu bir hâle getirdi.

İlaçlarımı aldım ve haftalar içinde ikimiz de genel ruh halim, bakış açım ve enerjimde önemli değişiklikler fark ettik. Zihnimi açılmış hissettim. Kendimi daha mutlu hissettim ve tedaviyi daha erken aramadığım için pişman oldum.

Bu benim depresyon hikâyem. Beni anlayan ve yargılamayan bir erkek arkadaşa sahip olduğum için ve onu arayabildiğim için şanslıyım.”

Şu anda bir ilişkiniz varsa ve depresyon yaşıyorsanız, size yardımcı olabilecek bazı ipuçları:

1 İletişim Kurun

Partnerinizle iletişim kurmanız çok önemlidir. Nasıl hissettiğiniz konusunda açık olun.

2 Yardım İsteyin

Yardıma veya desteğe ihtiyacınız varsa, isteyin. Karşınızdakiler aklınızı okuyamazlar.

3 İyi Olmanın Sorun Olmadığını Bilin

Her gün güllük gülistanlık olmak zorunda değildir ve bu durumda herhangi bir sorun yoktur.

4 Bilgilenin

Bilgi güçtür. Araştırmanızı yapın. Depresyon türünüz ve ilaçlarınız hakkında neler yapabileceğinizi öğrenin. Partnerinizin konu hakkında da bilgilendiğinden emin olun.

Depresyonla yaşıyorsanız sevdiklerinizin desteğine sahip olduğunuzda bunu çok daha kolay atlatacağınızı bilin.

Kaynak: Healthline